Maria Duszka

Marek Wołyński napisał na Facebooku:
Wczoraj wiersze z tomiku „Moje legendy” w audycji Radia Islanders „Pod wielkim dachem Nieba” czytała Maria Duszka. To dla mnie zaszczyt gościć po raz trzeci w „Czterech ścianach wiersza”. Dziękuję bardzo

Kliknij, aby posłuchać:

https://www.facebook.com/100024545255084/videos/213264814258545

https://pomorska.pl/znow-mozna-czytac-wiersze-dawida-rogalskiego-poety-z-gniewkowa/ar/c13-15954029?fbclid=IwAR085rdmnbX9dTY06bNc03FFseNkurh1FRILyPsd1D31_yXB_6ChaiAe5oc

https://pomorska.pl/znow-mozna-czytac-wiersze-dawida-rogalskiego-poety-z-gniewkowa/ar/c13-15954029?fbclid=IwAR0-6u7awFWe5hfRJqQVhT6-ayIVRBfDi5HORV5RQniyqgIeiVQlSyk-Zek

 W najnowszym wydawnictwie, które liczy ponad 80 stron, znajduje się 56 wierszy. Nad większością z nich, pracowałem przy współpracy z panią Marią Duszką – wybitną poetką z Sieradza – opowiada Dawid Rogalski, poeta z Gniewkowa.

Dawid Rogalski, poeta z Gniewkowa, po ponad 10 latach przerwy wydał tomik poezji pt. „rzeźby ze słów”. Wznowił również tomik z 2012 roku pt. „Chodzenie po linie”.

Autorem zdjęcia na okładce jest znany artysta Wacław Wantuch. To artysta fotografik i pisarz, pracujący w Krakowie. Tworzy przede wszystkim akty kobiece. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Autor książki „Kamień wawelski” i albumów fotograficznych. Wystawiał w kraju i za granicą. Znakiem rozpoznawczym jego aktów są zaskakujące ujęcia. Zdjęcie na okładkę przekazał zupełnie nieodpłatnie.

– W najnowszym wydawnictwie, które liczy ponad 80 stron, znajduje się 56 wierszy. Nad większością z nich, pracowałem przy współpracy z panią Marią Duszką – wybitną poetką z Sieradza. Dawała mi ona swoje wskazówki i pomogła, w niektórych utworach nadać moim słowom o wiele piękniejszego znaczenia. Jestem jej ogromnie wdzięczny. To właśnie w tym tomiku znalazł się również wiersz, który zechciał przeczytać Michał Wiśniewski z Ich Troje – opowiada Dawid Rogalski.

Piosenkę skomponował Artur Sczesny, a zaśpiewała Ewelina Drzewiecka z towarzyszeniem zespołu INNE SŁOWA

https://docs.google.com/forms/d/1yNWj2USn29VcJ2RzdjnTdpjUJJmtA74mNbX0I_3G9lg/viewform?edit_requested=true&fbclid=IwAR2j79nYP-bXTpwWULhnCFlfsjr-ZAMuOkSU9rq_v5ovZ_Ll1acIE3NFJpk

Sławomira Sobkowska – Marczyńska z Poznania napisała taki oto wiersz:

MOŻE

może się jeszcze zastanowię

czy kocham księżyc w pełni

czy w nowiu

czy wolę wiersze Stachury

czy Duszki                               

– oboje kochają leśne dróżki

czy ładniej pachnie wiosna czy jesień

i dokąd ten zapach mnie niesie

czy idąc z porankiem pod rękę

przy przydrożnej kapliczce uklęknę

i wtedy może dowiem się wszystkiego

oby dobrego